Gisteren ging ik dus weer wandelen. Ik had een route in mijn hoofd en ik vertrok vol goede moed (eigenlijk met een beetje tegenzin hoor).
Ongeveer halverwege mijn geplande route dacht ik een ree te zien in het veld (weiland kan ook....).
'Nou leuk Mars, maar je moet nu weer doorlopen!', dacht ik bij mezelf. Dus blik weer vooruit en lopen maar weer! Maar ja, na een paar honderd meter kwam ik zo'n wandel-gebied-ingangetje tegen. Met zo'n bordje erbij: opengesteld gebied tussen zonsopgang en zonsondergang, verboden met muziekapparaten, geen honden los etc. En zo te zien leidde dat gebiedje mij dichter naar de ree..... 1 seconde nagedacht over mijn geplande route en daarna ben ik het gebied ingedoken.
Het is zo'n wandelgebied met hoge struiken langs de wandelpaden en veel bochtjes. Ik hou daarvan: de spanning wat er om de volgende bocht te zien is! Na een paar bochten was ik eindelijk wat dichterbij de ree (of is het Het ree??) die ik eerder had gezien. Ik blijf dat gewoon bijzonder vinden, zo'n beestje in het wild te zien. Helaas heb ik er geen foto van, want 800 meter (of zoiets, ben slecht in afstanden schatten) is toch echt te ver voor mijn telefoon-camera. Ik stond daar een poosje te kijken naar hoe hij of zij daar stond te grazen, zag hem of haar schrikken en weg rennen/huppen/springen.
En net toen ik besloot om maar weer eens verder te lopen hoorde ik wat in de sloot naast mij, ik schrok..... er kwam een hoofdje tevoorschijn en twee reebruine ogen keken mij verschrikt aan....
en toen sprong een ree uit de sloot en sprong de bosjes in die aan de andere kant van mij stonden. Op een metertje afstand van mij! (of 2 meter, ik zei het al over afstanden schatten...)
Dat soort verrassingen krijg je dus als je impulsief bent ;) (en euh nee, daar heb ik al helemaal geen foto van; jammer jammer!)
(En ook de verrassing dat ik daarna enorm moest omlopen en met een oververhit hoofd weer thuis kwam, maar dat terzijde haha!)
De foto's zijn van bloemen in het gebiedje, trossen vergeet-me-nietjes in de sloot (niet de sloot waar de ree in stond) en een reiger op een dak (dacht toch altijd dat ooievaars....enfin)
Ongeveer halverwege mijn geplande route dacht ik een ree te zien in het veld (weiland kan ook....).
'Nou leuk Mars, maar je moet nu weer doorlopen!', dacht ik bij mezelf. Dus blik weer vooruit en lopen maar weer! Maar ja, na een paar honderd meter kwam ik zo'n wandel-gebied-ingangetje tegen. Met zo'n bordje erbij: opengesteld gebied tussen zonsopgang en zonsondergang, verboden met muziekapparaten, geen honden los etc. En zo te zien leidde dat gebiedje mij dichter naar de ree..... 1 seconde nagedacht over mijn geplande route en daarna ben ik het gebied ingedoken.
Het is zo'n wandelgebied met hoge struiken langs de wandelpaden en veel bochtjes. Ik hou daarvan: de spanning wat er om de volgende bocht te zien is! Na een paar bochten was ik eindelijk wat dichterbij de ree (of is het Het ree??) die ik eerder had gezien. Ik blijf dat gewoon bijzonder vinden, zo'n beestje in het wild te zien. Helaas heb ik er geen foto van, want 800 meter (of zoiets, ben slecht in afstanden schatten) is toch echt te ver voor mijn telefoon-camera. Ik stond daar een poosje te kijken naar hoe hij of zij daar stond te grazen, zag hem of haar schrikken en weg rennen/huppen/springen.
En net toen ik besloot om maar weer eens verder te lopen hoorde ik wat in de sloot naast mij, ik schrok..... er kwam een hoofdje tevoorschijn en twee reebruine ogen keken mij verschrikt aan....
en toen sprong een ree uit de sloot en sprong de bosjes in die aan de andere kant van mij stonden. Op een metertje afstand van mij! (of 2 meter, ik zei het al over afstanden schatten...)
Dat soort verrassingen krijg je dus als je impulsief bent ;) (en euh nee, daar heb ik al helemaal geen foto van; jammer jammer!)
(En ook de verrassing dat ik daarna enorm moest omlopen en met een oververhit hoofd weer thuis kwam, maar dat terzijde haha!)
De foto's zijn van bloemen in het gebiedje, trossen vergeet-me-nietjes in de sloot (niet de sloot waar de ree in stond) en een reiger op een dak (dacht toch altijd dat ooievaars....enfin)
17 opmerkingen:
Lekker dwalen levert soms de mooiste dingen op! Bijzonder om zo dichtbij een hertje te zijn.
xoxox
Wauw, dat heb ik ook eens gehad...oog in oog! Ik geloof dat ik nog nooit zo lang mijn adem heb ingehouden. Dus gefeliciteerd, want ik kan het weten hihi: dit vergeet je nooit meer!
Oh... Wat bijzonder om van zo dichtbij een ree te zien!
Heerlijk en wat goed dat je dat iedere dag doet. Ik ga ook weer regelmatig joggen maar het blijft voor mij een 'moeten'.
Jammer hè dat je op zo'n moment niet net je camera op scherp hebt. Bij ons zat er gisteren in de voortuin ineens een bonte specht maarja voor ik de camera had wassie al weer weg, helaas.
XX
WAUW, da's dan wel heel dichtbij!! Volgens mij zou ik dan zelfs emo worden, dieren "muts" die ik ben!! Heb ze regelmatig van 'n afstandje mogen bewonderen, zooo dichtbij lijkt me super!! Ik vind eekhoorntjes ook zo lief in het bos of park of zo.... Moet meer de natuur in!!! Hoe was het vandaag??
Wat een spannende dingen maak jij mee tijdens je wandelingen..
Mooi om zo'n diertje te bespieden, en jij werd ondertussen dus ook goed in de gaten gehouden vanuit de sloot! Maar ook een beetje eng lijkt me, zo helemaal in je eentje het bos in.
Heel dapper hoor om zo in je uppie zo'n gebied in te gaan!! Wel SUPER dat je dan van die gafe reetjes tegen komt!!! (reetjes.. klinkt wel beetje raar eigenlijk) :)) Ik snap dat je dan geen foto's hebt.. je stond denk ik wel even heeeel stil van de schrik?! Fijne volgende wandeling. En vertel ons er maar weer van hoor, ik vind 't leuk!! Liefs, Herma
Wat goed zeg, dat wandelen in de natuur! Volgens mij word je daar heel rustig van (behalve als je grote dieren tegen komt natuurlijk)....
Spannende tochten maak jij!!
Ik zie ze ook regelmatig als ik bij mijn ouders in de tuin zit!
Phoe ik hoef er gelukkig niet voor te lopen ;-)
a dat was een bijzondere ontmoeting! Zo zie je nog eens wat met die wandelingetjes van je!
Ik heb een paar jaar geleden een ree aange-ree-den op de snelweg. Geen grapje. Dat was ook echt niet gaaf! Beestje stond er ineens en bleef vervolgens ook helemaal stil staan. Ik kon niet eens meer remmen en knalde er overheen. In mn achteruitkijk spiegel zag ik dat die tegen de vangrail knalde......
Dat is bijzonder hè, zo dichtbij zo'n dier zijn? Liefs!
Wat bijzonder zeg!! Wat een supermooie ervaring!
Go with the flow! Wherever the wind takes you. Heerlijk! Schitterende foto's! Liefs MiM
auto leefde nog wel... een flinke deuk in de voorkant die met allerlei nieuwe onderdelen wel weer gerepareerd kon worden. Ook overal van die kleine haartjes op en in zo aan de voorkant. Nog sneu-er (?) was dat de auto de dag ervoor z'n grote beurt had gehad en dat ik in feest outfit op weg was naar een feestje (en toen dus maar ben omgekeerd en voorzichtig terug ben gereden en bleef hopen dat klep niet omhoog zou komen.
Maareh.. tompouce was lekker (en ook op)
Prachtig! Ik hou ervan, een beetje rondzwerven!
Wauw, dat is heel speciaal, zo dichtbij. Een fijn weekend voor jou!
Een reactie posten